gözyaşıma diyorum ki "süzüleceğin ve düşeceğin rota belli" o da bana seni örnek gösteriyor. çok yüz verdim sen varken bana
"buraya dokundu, buraya bastı, buraya çiçek açtırdı" diyorum
en mor olanını
gözlerine baktığımı hatırladı yastığımın oyası
hiç unutmayan güneşleri doğdurdu
nöbetçi diye 'ay'ı verdi başıma
biliyorum seviyor olsan da unutulmamaktı tek istediğin, iz bırakmaktı
yalan da var işin içinde ama
senin hayatıma sindirdiklerinin yanında çiçeğin üzerindeki toz gibi kalıyorlar
sen yokken kışı neden sevdiğimi hatırladım
pencere açıkken gökyüzüne bakmayı akıl edemiyoruz
kış; perdeleri açmaya zorluyor,pencereyi değil
biliyor musun ?
evimden gökyüzü gözüküyormuş
inanmazsın
bir de izin çıkarsa tren geçecek diyorlar
biraz şarabın kaldı mı ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder